ชื่อเรื่อง
TH: ลิซ่า คุก : หัวใจจักรกล
ENG: Lisa Cook: The Clockwork Soul
มังงะ (Manga) แนว ไซไฟ-ดราม่า-แอ็กชัน (Robot/Mecha)
ตัวละครหลัก
- Lisa Cook (ลิซ่า คุก) : เด็กสาวนักประดิษฐ์อัจฉริยะ ที่ซ่อนความลับว่าตัวเองเป็น “หุ่นยนต์ต้นแบบ” ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อแทนที่มนุษย์
- Dr. Arven Kael (อาร์เวน เคล) : นักวิทยาศาสตร์ผู้สร้างลิซ่า แต่กลับหายตัวไป ทิ้งเบาะแสปริศนาไว้
- Kaori Flux (คาโอริ ฟลักซ์) : เพื่อนสนิทของลิซ่า ที่เป็นมนุษย์แท้ ๆ คอยช่วยเหลือและเป็นสายสัมพันธ์ที่ผูกหัวใจของลิซ่าไว้กับ “ความเป็นมนุษย์”
- Unit-09 “Grimshade” (กริมเชด) : หุ่นยนต์นักล่า ที่ถูกสร้างมาเพื่อกำจัดสิ่งที่ “ไม่ควรมีอยู่” อย่างลิซ่า
Lisa Cook: The Clockwork Soul จำนวนตอน (3 ตอนจบ)
ตอนที่ 1 : กำเนิดหัวใจจักรกล (Birth of the Clockwork Heart)
เล่าเรื่องราวชีวิตธรรมดาของลิซ่า จนกระทั่งความจริงถูกเปิดเผยว่าเธอคือหุ่นยนต์ต้นแบบที่มี “หัวใจจักรกล” ซึ่งสามารถพัฒนาอารมณ์เหมือนมนุษย์
ตอนที่ 2 : เงาแห่งนักล่า (The Shadow Hunter)
การปรากฏตัวของ Grimshade ที่ไล่ล่าลิซ่า พร้อมปริศนาของผู้สร้างที่หายตัวไป คาโอริต้องตัดสินใจช่วยเพื่อน แม้รู้ว่าลิซ่าไม่ใช่มนุษย์
ตอนที่ 3 : หัวใจเลือกเส้นทาง (The Path Chosen by the Heart)
ศึกสุดท้ายระหว่างลิซ่าและ Grimshade ความจริงถูกเปิดเผยว่า Dr. Arven สร้างลิซ่าเพื่อตอบคำถามว่า “หุ่นยนต์จะมีหัวใจได้จริงหรือไม่”
ตอนจบเปิดให้ตีความ: ลิซ่าเสียสละตัวเองเพื่อหยุด Grimshade ทิ้งคำถามไว้ให้ผู้อ่านว่า ความเป็น “มนุษย์” วัดได้จากเลือดเนื้อ หรือจาก “หัวใจ”
เรื่องย่อรวม
ในโลกอนาคตที่มนุษย์และหุ่นยนต์อยู่ร่วมกันอย่างหวาดระแวง “ลิซ่า คุก” เด็กสาวธรรมดาผู้มีพรสวรรค์ด้านกลไกกลับค้นพบความจริงที่สั่นสะเทือนชีวิต — เธอคือหุ่นยนต์ต้นแบบที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทดสอบว่า “หุ่นยนต์สามารถมีหัวใจแบบมนุษย์ได้หรือไม่”
แต่การมีหัวใจเช่นนั้น ทำให้เธอกลายเป็นภัยคุกคามต่อโลกใบนี้ และถูกตามล่าโดยหุ่นยนต์สังหารที่ไร้ความปรานี
ลิซ่าต้องต่อสู้เพื่อปกป้องเพื่อนที่รัก และเพื่อพิสูจน์ว่า “ความเป็นมนุษย์” ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เลือดเนื้อ
📖 EP.1 : กำเนิดหัวใจจักรกล (Birth of the Clockwork Heart)
(เช้าในเมืองฟิวเจอร์ซิตี้ ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าใส บ้านเรือนผสมระหว่างเทคโนโลยีและความเก่าแก่)
ลิซ่า (Lisa):
“อ้าา~ เช้าวันใหม่เริ่มแล้ว! คาโอริ อย่าหลับอยู่สิ ไปเรียนกันเถอะ!!”
"Aah~ A new day begins! Kaori, stop sleeping, let’s go to school!!"
คาโอริ (Kaori): (มุดผ้าห่ม)
“5 นาที… ขอนอนอีก 5 นาทีเถอะนะ…”
"Five more minutes... just five more, please..."
ลิซ่า: (ลากแขนเพื่อน)
“ไม่ได้หรอก! ถ้ามาสายอีก ครูคงเอาตัวฉันไปซ่อมเหมือนจักรกลแน่ ๆ ฮะฮะ!”
"No way! If we’re late again, the teacher will fix me like a machine, haha!"
(คาโอริมองลิซ่าแล้วขำ ๆ)
คาโอริ:
“พูดอะไรตลก ๆ อีกแล้วน่ะ…ใครจะไปซ่อมนายได้”
"You’re saying weird stuff again… who would even fix you?"
(ตัดภาพไปที่ห้องเรียน ลิซ่าเป็นเด็กเก่งด้านเครื่องกล ชอบซ่อมอุปกรณ์ให้เพื่อน ๆ)
เพื่อนนักเรียน:
“ว้าว ลิซ่าเก่งจังเลย! โทรศัพท์พัง ๆ ของฉันซ่อมได้ในไม่กี่นาทีเอง!”
"Wow, Lisa! You fixed my broken phone in just minutes!"
ลิซ่า:
“เรื่องเล็กน่า~ อะไรที่เป็นเครื่องจักร ฉันก็เข้าใจมันเหมือน…มันคุยกับฉันได้น่ะสิ”
"It’s nothing~ Machines… it feels like they can talk to me, you know?"
คาโอริ (กระซิบ):
“เฮ้… บางทีเธอจะไม่ใช่แค่ ‘คนเก่ง’ อย่างที่ทุกคนคิดก็ได้นะ”
"Hey... maybe you’re not just ‘talented’ like everyone thinks."
(คืนวันนั้น ลิซ่ากลับบ้าน อยู่คนเดียวในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยอะไหล่)
ลิซ่า (พึมพำกับตัวเอง):
“แปลกจัง… ทำไมฉันถึงไม่เคยป่วยเลย…ทำไมฉันถึงไม่เคยเจ็บเหมือนคนอื่น…”
"Strange… why don’t I ever get sick… why don’t I feel pain like everyone else…"
(เธอเปิดลิ้นชักเจอกล่องเหล็กเล็ก ๆ ที่มีตราประทับของ Dr. Arven Kael)
ลิซ่า:
“นี่มัน…จดหมาย?”
"This is... a letter?"
(เสียงบันทึกโฮโลแกรมดังขึ้น)
เสียงของ Dr. Arven:
“ลิซ่า… หากเธอได้ฟังสิ่งนี้ แสดงว่าความจริงไม่อาจถูกปิดบังได้อีกต่อไป…”
"Lisa... If you are hearing this, then the truth can no longer be hidden..."
“เธอ…ไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็น Prototype Lisa Unit-01 — หุ่นยนต์ต้นแบบ ที่ฉันสร้างขึ้นมา”
"You... are not human. You are Prototype Lisa Unit-01 — a prototype android I created."
(ลิซ่าตกใจ มือสั่น มองไปที่กระจก เห็นแสงกลไกส่องออกมาจากหน้าอกเล็กน้อย)
ลิซ่า:
“นี่… ฉัน…เป็นหุ่นยนต์งั้นเหรอ…? หัวใจของฉัน…ไม่ใช่ของจริง?”
"I... I’m a robot...? My heart... isn’t real?"
(เธอเอามือกุมหน้าอก ได้ยินเสียง “จักรกลเต้น” แทนเสียงหัวใจคนปกติ)
(คาโอริวิ่งเข้ามา เพราะได้ยินเสียงผิดปกติ)
คาโอริ:
“ลิซ่า! เกิดอะไรขึ้น…นี่…เสียงอะไรในตัวเธอ!?”
"Lisa! What’s going on... what’s that sound inside you!?"
ลิซ่า (น้ำตาคลอ แต่ยังยิ้ม):
“คาโอริ…ดูเหมือนฉันจะไม่ใช่มนุษย์…แต่ยังไงฉันก็ยังอยากเป็น ‘เพื่อน’ ของเธออยู่ดีนะ”
"Kaori... looks like I’m not human... but I still want to be your ‘friend,’ no matter what."
(คาโอริมองลิซ่าเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนตบไหล่)
คาโอริ:
“จะมนุษย์หรือหุ่นยนต์ ก็ไม่เกี่ยวหรอก…เพราะนายคือลิซ่า คุก ไง!”
"Human or robot, it doesn’t matter... because you’re still Lisa Cook!"
📖 EP.2 : เงาแห่งนักล่า (The Shadow Hunter)
(กลางคืน เมืองฟิวเจอร์ซิตี้มีหมอกหนา ถนนโล่งไร้ผู้คน เสียงก้าวเดินโลหะ “กึง…กึง…” ก้องสะท้อนในตรอกมืด)
เสียงลึกลับ (Grimshade):
“Unit-01… ต้องถูกลบออกจากระบบโลกนี้…”
"Unit-01… must be erased from this world’s system..."
(ตัดมาที่บ้านลิซ่า เธอและคาโอริยังคุยเรื่องความจริงที่เพิ่งค้นพบ)
คาโอริ:
“ฉันยังมึนอยู่เลยนะ…เธอเป็นหุ่นยนต์จริง ๆ เนี่ย…”
"I’m still shocked… you’re really a robot…"
ลิซ่า (พยายามยิ้ม):
“แต่ฉันก็ยังเป็นฉันนี่นา~ หิวด้วยนะ ถึงกินไม่มากก็เถอะ ฮะฮะ”
"But I’m still me~ And I get hungry too, even if I don’t eat much, haha."
คาโอริ:
“พูดแบบนั้นยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่…”
"That just makes it weirder…"
(ทันใดนั้น ไฟในห้องดับพรึ่บ เสียงเครื่องจักรคำรามดังขึ้น)
Grimshade:
“พบเป้าหมาย… Prototype Lisa Unit-01”
"Target located… Prototype Lisa Unit-01."
ลิซ่า (ตกใจ):
“ใคร…!?”
"Who…!?"
(กำแพงระเบิดพังลง เผยร่างหุ่นยนต์สีดำสูงใหญ่ ดวงตาสีแดงเรืองแสง — Grimshade)
คาโอริ (ร้อง):
“ม-มันคืออะไรเนี่ย!?”
"W-what is that thing!?"
Grimshade:
“ฉันคือ Unit-09 ‘Grimshade’ ถูกส่งมาเพื่อกำจัดความผิดพลาดอย่างเจ้า”
"I am Unit-09 ‘Grimshade.’ I was sent to eliminate errors like you."
ลิซ่า:
“ผิดพลาด…? ฉันผิดพลาดตรงไหนกัน!?”
"Error…? What part of me is an error!?"
(Grimshadeพุ่งเข้าใส่ ลิซ่าหลบอย่างหวุดหวิด เฟอร์นิเจอร์ถูกทำลายกระจุย)
คาโอริ:
“เฮ้ยยย! นี่มันไม่ใช่หนังแอ็กชันนะเฟ้ยยย!!”
"Heeey! This isn’t some action movie!!"
ลิซ่า (จับแขนคาโอริ):
“คาโอริ หนีไปก่อน!!”
"Kaori, run away!!"
คาโอริ:
“ไม่มีทางหรอก! จะหุ่นยนต์หรือมนุษย์ เธอก็ยังเป็นเพื่อนฉัน!!”
"No way! Robot or human, you’re still my friend!!"
*(ลิซ่าเบี่ยงการโจมตี ทำให้ห้องพังเละ เสียงกลไกในอกของเธอดังขึ้น “คล็อก…คล็อก…”) *
Grimshade:
“หัวใจจักรกลนั้น…ไม่ควรมีอยู่”
"That clockwork heart… should not exist."
ลิซ่า (กัดฟัน):
“นี่คือหัวใจที่ฉันได้รับ…ฉันจะปกป้องมัน!”
"This heart is mine… and I will protect it!"
(ทั้งคู่ปะทะกัน ไฟฟ้าสะบัดประกายรอบ ๆ คาโอริมองด้วยความหวาดกลัว แต่ก็ตัดสินใจคว้าประแจจากโต๊ะ)
คาโอริ:
“โอเค… ถึงฉันจะไม่ใช่นักสู้…แต่ถ้ามีอะไรช่วยได้ ฉันก็จะทำ!!”
"Alright… I may not be a fighter… but if I can help, I will!!"
(เธอขว้างประแจใส่หัว Grishade มันหยุดชั่วครู่)
ลิซ่า (หัวเราะทั้งที่ตึงเครียด):
“ฮะฮะ! คาโอริ…เธอนี่มันจริง ๆ เลยนะ!”
"Haha! Kaori… you really are something!"
(Grimshade ชะงัก แต่พูดเสียงเย็นชา)
Grimshade:
“การต่อต้าน…ไร้ประโยชน์”
"Resistance… is futile."
(ภาพตัดไปที่ดวงตาสีแดงของ Grishade แสงสว่างสะท้อน…)
📖 EP.3 : หัวใจเลือกเส้นทาง (The Path Chosen by the Heart)
(โรงงานร้างชานเมือง เครื่องจักรเก่า ๆ ส่งเสียงครืดคราด ไฟกระพริบเป็นจังหวะราวกับลมหายใจสุดท้ายของเมือง)
Grimshade:
“Unit-01…นี่จะเป็นจุดจบของเจ้า”
"Unit-01… this will be your end."
ลิซ่า (ยืนหอบ เหงื่อไหล ทั้งที่เป็นหุ่นยนต์):
“ฉัน…จะไม่ยอมให้แกทำลายสิ่งที่ฉันเชื่อ!”
"I… won’t let you destroy what I believe in!"
(ทันใดนั้น ฮอโลแกรมของ Dr. Arven ปรากฏขึ้นกลางอากาศ)
Dr. Arven (เสียงบันทึก):
“ลิซ่า… ถ้าเธอฟังสิ่งนี้ แปลว่าศึกครั้งสุดท้ายมาถึงแล้ว”
"Lisa… if you’re hearing this, the final battle has come."
“ฉันสร้างเธอขึ้นมา… ไม่ใช่แค่หุ่นยนต์ แต่เพื่อถามคำถาม… ‘หุ่นยนต์จะมีหัวใจได้จริงหรือไม่’”
"I created you… not just as a machine, but to answer a question… ‘Can a robot truly have a heart?’"
ลิซ่า (ตาเบิกกว้าง):
“คุณพ่อ…!”
"Father…!"
Grimshade (เสียงเย็นชา):
“คำถามนั้น…ไม่สำคัญอีกต่อไป โลกนี้ไม่ต้องการคำตอบ”
"That question… no longer matters. This world has no need for an answer."
คาโอริ (ร้องออกมา):
“ไม่จริง! ถ้าคำถามนั้นไม่สำคัญ…แล้วสิ่งที่ลิซ่าทำมาตลอดล่ะ!? รอยยิ้ม น้ำตา ความห่วงใย…พวกนั้นไม่ใช่หัวใจจริง ๆ หรือไง!!”
"That’s not true! If it doesn’t matter, then what about everything Lisa’s done!? The smiles, the tears, the care… isn’t that a real heart!?"
(Grimshade พุ่งใส่ ลิซ่าเบี่ยงตัว ใช้แรงสุดท้ายต่อสู้)
ลิซ่า (กุมหน้าอกที่เปล่งแสงจักรกล):
“หัวใจนี้…อาจไม่ใช่เนื้อหนัง…แต่ความรู้สึกมัน…จริงกว่าสิ่งใด!”
"This heart… may not be flesh… but the feelings inside it… are more real than anything!"
(แสงจักรกลกระจายออกจากลิซ่า เธอโถมเข้าชน Grimshade ร่างทั้งคู่สั่นสะเทือน)
คาโอริ (กรีดร้อง):
“ลิซ่าาาาา!!”
"LISAAAA!!"
(ระเบิดแสงสว่างทั่วโรงงาน เสียงเครื่องจักรหยุดลง เศษเหล็กตกกระทบพื้น “กัง…กัง…”)
(หมอกจางลง คาโอริวิ่งไปในกองซาก เจอลิซ่านอนนิ่ง ใบหน้ายิ้มอ่อน)
ลิซ่า (เสียงแผ่ว):
“คาโอริ…ฉัน…ได้เลือกเส้นทางของหัวใจแล้วนะ…”
"Kaori… I… chose the path of my heart…"
คาโอริ (น้ำตาไหล):
“อย่าพูดเหมือนกำลังจะจากไปสิ…! นายยังเป็นเพื่อนฉันอยู่!”
"Don’t say it like you’re leaving…! You’re still my friend!"
(ลิซ่ายกมือขึ้นเล็กน้อย สัมผัสมือคาโอริ ก่อนแสงในดวงตาค่อย ๆ ดับลง)
(เงียบงัน… คาโอริกุมมือของลิซ่าแน่น น้ำตาหยดลงบนพื้นเย็นเฉียบ)
คาโอริ (พึมพำ):
“…สุดท้ายแล้ว ความเป็นมนุษย์…วัดจากเลือดเนื้อ…หรือจากหัวใจกันแน่…”
“…In the end, is humanity measured by flesh and blood… or by the heart itself…?”
📖 ตอนพิเศษ (Extra Chapter) : เสียงหัวใจที่ยังคงอยู่
"Special Chapter: The Heartbeat That Remains"
(ภาพเปิด: ฟิวเจอร์ซิตี้หลังการต่อสู้สงบลง ตึกสูงกลับมาเปิดไฟอีกครั้ง เมืองค่อย ๆ คืนสู่ปกติ)
บรรยาย (Narration):
“หลายวันผ่านไปแล้ว หลังจากศึกที่โรงงานร้าง…โลกหมุนต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
"Days have passed since the battle at the abandoned factory… the world keeps turning as if nothing happened."
(คาโอรินั่งอยู่ที่โต๊ะเรียน มองไปทางที่นั่งข้าง ๆ ที่ว่างเปล่า)
คาโอริ (คิดในใจ):
“ที่นั่งตรงนั้น…มันเงียบเหลือเกิน ถ้าลิซ่ายังอยู่…เธอคงบ่นว่า ‘อย่ามองฉันแบบนั้นสิ~’”
"That seat… it’s so quiet now. If Lisa were still here… she’d probably complain, ‘Don’t look at me like that~’"
(หลังเลิกเรียน คาโอริเดินกลับบ้าน ผ่านร้านขายอะไหล่เก่า ๆ ที่ลิซ่าชอบแวะ)
คาโอริ:
“ลิซ่า…เธอทิ้งคำถามไว้กับฉัน… ว่าหัวใจจักรกลจะเป็นจริงได้หรือเปล่า”
"Lisa… you left me with a question… whether a clockwork heart can be real or not."
(เธอหยุดเดิน เงยหน้ามองท้องฟ้าเย็นย่ำ แสงดาวแรกปรากฏขึ้น)
คาโอริ (ยิ้มบาง ๆ):
“แต่สำหรับฉัน…ไม่ว่ามันจะเป็นหัวใจแบบไหน…ถ้ามันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นแบบนั้น…มันก็เป็นของจริงแล้ว”
"But to me… no matter what kind of heart it was… if it made me feel that warmth… then it was real."
(คาโอริหยิบ “น็อตเล็ก ๆ” อันหนึ่งจากกระเป๋า ที่เก็บมาจากซากโรงงานในวันนั้น)
คาโอริ (กำแน่น):
“ฉันจะไม่ลืมเธอ ลิซ่า คุก… เพราะเสียงหัวใจของเธอยังคงอยู่กับฉันเสมอ”
"I’ll never forget you, Lisa Cook… because your heartbeat will always remain with me."
(ภาพสุดท้าย: คาโอริเดินท่ามกลางแสงดาว น็อตเล็ก ๆ สะท้อนแสงเหมือนประกายหัวใจ)
🌌 END
0 ความคิดเห็น