ชื่อเรื่อง: น้ำตานหยาดตามเบื้องชิฮารุ (Tears of Chiharu)
แนว:
Drama (ดราม่า) | Slice of Life | Coming of Age
ตัวละครหลัก:
- ชิฮารุ (Chiharu) — เด็กสาวมัธยมปลาย บุคลิกนิ่ง จิตใจดี ซ่อนปมในใจ แอบเก็บความรู้สึกผิดบางอย่างจากอดีตพ่อผู้พึ่งจากไป
- มิวะ (Miwa) — เพื่อนสนิทร่าเริงของชิฮารุ บ้าบอแต่น่ารัก เป็นคนคอยฉุดเพื่อนขึ้นจากความเศร้าได้เสมอ
- อาริอิ (Arii) — พี่ชายของชิฮารุที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ยังสื่อสารกันผ่านจดหมายลับที่เก็บอยู่ในกล่องไม้ใต้เตียง
ฤดูใบไม้ผลิเริ่มต้นใหม่ที่โรงเรียนมัธยมปลาย ฮารุโนะ เมืองเล็กเงียบสงบในชนบทญี่ปุ่น ชิฮารุย้ายมาเรียนปีสุดท้าย เธอไม่ค่อยพูดกับใครและมักนั่งอยู่ริมหน้าต่าง ชั้นสาม ห้อง 3-B ใต้แสงแดดอ่อน ๆ
"โอ๊ย! ชั้นลืมการบ้านเลขอีกแล้ว!" เสียงของมิวะดังกระแทกอากาศในห้องเรียน พร้อมวิ่งปรี่เข้าหาชิฮารุ
"ฮะฮะ... อย่าบอกนะว่ามาขอลอกอีกแล้วสิ?" ชิฮารุยิ้มจาง ๆ
ตอนที่ 1: กล่องความลับใต้เตียง
คืนหนึ่ง ชิฮารุฝันถึงพ่อที่เสียไปเมื่อสองปีก่อน ฝันเหมือนจริงจนเธอสะดุ้งตื่นมาในน้ำตา... ก่อนจะพบว่ามีจดหมายแปลก ๆ อยู่ในกล่องไม้เก่า ๆ ใต้เตียง เป็นลายมือของอาริอิ พี่ชายเธอ ที่จากไปตั้งแต่เธอยังเด็กมาก
"ถึงชิฮารุ... ถ้าเธอได้อ่านจดหมายนี่ แปลว่าความทรงจำมันกลับมาแล้วสินะ..."
เธอเริ่มตามหาความหมายของจดหมายเหล่านั้น โดยมีมิวะคอยเป็นคู่หูนักสืบแบบไม่ได้สมัครใจ แต่ก็เต็มใจเสมอ
ตอนที่ 2: จดหมายที่ถูกซ่อน
ทุกวันศุกร์ จะมีจดหมายฉบับใหม่โผล่มาในกล่อง โดยไม่รู้ว่าใครเอามาใส่ไว้… จดหมายพาเธอย้อนความทรงจำถึงเหตุการณ์หนึ่งในวัยเด็ก—วันสุดท้ายก่อนที่พ่อจะเสียชีวิต...
"มีบางอย่างที่หนูยังไม่ได้พูดกับเขาเลย... มันยังติดค้างในใจอยู่เลย..."
มิวะวางมือลงบนไหล่เธอเบา ๆ "งั้นเราต้องหาคำตอบให้ได้ว่า พ่ออยากให้เธอรู้เรื่องอะไรในตอนนั้น"
ตอนที่ 3: ฝนตก... ในวันนั้น
ความทรงจำในวัย 8 ขวบเริ่มชัดเจนขึ้น พ่อเคยพาเธอไปซ้อมเปียโนในโบสถ์ร้างท้ายหมู่บ้าน เธอเคยพูดจารุนแรงใส่เขาในวันนั้น เพราะเธอไม่อยากซ้อมอีกต่อไป...
"เปียโนมันไร้ประโยชน์! มันไม่ได้ทำให้หนูมีเพื่อนสักคน!"
เสียงฝนวันนั้นยังจำได้... เธอร้องไห้กลับบ้านคนเดียว ไม่รู้เลยว่านั่นจะเป็นวันสุดท้ายที่เธอได้คุยกับพ่อ...
ตอนที่ 4: ดนตรีที่หายไป
เธอกลับไปยังโบสถ์ร้างในวันหนึ่งที่ฝนตกอีกครั้ง และพบว่า... เปียโนเก่าตัวนั้นยังอยู่ เสียงที่เคยคิดว่าเธอเกลียด... มันกลับไพเราะอย่างประหลาดในวันนี้
เธอเล่นเพลงเดิมที่พ่อเคยสอน น้ำตาไหลไม่หยุด...
"ขอโทษนะคะ... หนูไม่เคยตั้งใจจะพูดแบบนั้นเลย..."
ตอนที่ 5: คำตอบในจดหมายสุดท้าย
จดหมายฉบับสุดท้ายจากอาริอิเผยความจริงว่า พ่อรู้อยู่แล้วว่าเธอเสียใจ และฝากให้เขาเก็บจดหมายเงียบ ๆ จนวันที่ชิฮารุพร้อมจะให้อภัยตัวเอง...
"พ่อเขียนถึงเธอไว้ว่า... เขาภูมิใจในตัวเธอเสมอ ไม่ว่าจะเลือกทางไหน..."
ชิฮารุหันไปยิ้มให้มิวะในวันจบการศึกษา
"ขอบใจนะ ที่อยู่ด้วยกันจนถึงตอนนี้"
มิวะหัวเราะ "แน่นอนอยู่แล้ว ชั้นมันพระรองที่ไม่มีวันตายไง!"
เสียงหัวเราะดังขึ้น... พร้อมกับเสียงระฆังจบการศึกษา ดังกังวาน...
บทส่งท้าย
ฤดูใบไม้ผลิใหม่เริ่มอีกครั้ง ดอกซากุระโปรยปราย ชิฮารุยืนมองเปียโนในโบสถ์เล็ก ๆ ที่เพิ่งซ่อมใหม่
"นี่คือที่ที่เราจะเริ่มใหม่... อีกครั้ง"
ภาพและเนื้อหาโดย muzcina.ru
0 ความคิดเห็น