ชื่อเรื่อง (Title):
น้ำตาแห่งฤดูใบไม้ผลิ (Tears of Spring)
แนว: ดราม่า / slice of life / ครอบครัว / วัยรุ่น
ภาพและเนื้อเรื่องโดย : muzcina.ru
ตัวละครหลัก:
-
อามาเนะ ยูอิ (Amane Yui) – เด็กสาวมัธยมปลายผู้มีความฝันอยากเป็นนักเปียโน แต่ครอบครัวมีปัญหา ทำให้เธอจำเป็นต้องเลิกเล่น
-
ทาเคดะ ริโอะ (Takeda Rio) – เด็กหนุ่มผู้เงียบขรึม ชอบวาดรูป และเป็นเพื่อนคนเดียวของยูอิที่อยู่ข้างเธอเสมอ
-
มินามิ ฮารุกะ (Minami Haruka) – เพื่อนสาวสุดร่าเริงของยูอิ ที่มักแทรกมุกแป้ก ๆ มาให้ผู้อ่านหัวเราะเบา ๆ
-
อามาเนะ เคย์ (Amane Kei) – พี่ชายของยูอิที่หายตัวไปจากบ้าน และเป็นเบื้องหลังของปัญหาครอบครัวทั้งหมด
-
อาจารย์อิชิกาวะ – ครูแนะแนวที่มีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงความคิดของยูอิ
EP.1 – เสียงเปียโนที่หายไป (約束の旋律 / The Melody of Promise)
“ยูอิ~ ไปกินข้าวแกงกะหรี่หน้าสถานีกันไหม~? เค้าลดราคาให้คนหน้าตาดีด้วยนะ!” – ฮารุกะ พูดพร้อมทำหน้าแป้นแล้นตามสไตล์
ยูอิหัวเราะเบา ๆ “ถ้าเขาให้ฟรีเพราะความหล่อ ฉันว่าเธอควรพาริโอะไปมากกว่านะ”
ริโอะมองสองคนด้วยสายตานิ่ง ๆ ก่อนจะพูดสั้น ๆ “…ผมไม่กินของเผ็ด”
เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นในยามเช้า ฤดูใบไม้ผลิได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง พร้อมกลิ่นหอมของดอกซากุระที่โปรยปรายไปทั่วบริเวณโรงเรียนมัธยมปลายมิโซระ
ยูอิเหลือบมองหน้าห้องดนตรีบนชั้นสาม ที่เธอไม่ได้แตะเปียโนมาหลายเดือนแล้ว... ตั้งแต่พี่ชายหายไป ตั้งแต่แม่ล้มป่วย ตั้งแต่เสียงหัวใจของเธอหยุดเต้นตามเสียงดนตรี...
"ถ้าโลกนี้ไม่มีที่ให้คนที่ไล่ตามความฝัน... ฉันจะอยู่ไปทำไมกันนะ?"
(ดำเนินเรื่อง: ความทุกข์ของยูอิที่ต้องเลิกเล่นเปียโน ปัญหาครอบครัว และการพยายามใช้ชีวิตให้เป็นปกติ แต่จิตใจไม่เคยปกติ ริโอะเป็นเพื่อนที่เข้าใจเธอแม้ไม่พูดอะไรมาก เขาเริ่มวาดรูปยูอิในห้องดนตรี และพูดเพียงว่า)
“เธอดูสวยเวลานั่งตรงนั้น... แม้จะไม่ได้เล่นเปียโนแล้วก็ตาม”
ความอบอุ่นแบบเงียบ ๆ ของริโอะเริ่มทำให้ยูอิเริ่มหวนคิดถึงสิ่งที่เคยรักอีกครั้ง...
EP.2 – จดหมายจากคนที่จากไป (消えた風景 / The Missing Scene)
“ยูอิ วันนี้เหมือนเธอสดใสนะ~! หรือว่ากินข้าวแกงกะหรี่สูตรใหม่แล้ว?” – ฮารุกะยังคงไม่เปลี่ยน
“เปล่า... ฉันแค่... เจออะไรบางอย่าง” ยูอิยิ้มจาง ๆ และหยิบกล่องจดหมายเก่า ๆ ที่เจอในห้องเก็บของขึ้นมา
เธอเปิดอ่านจดหมายจากพี่ชาย “ถึงยูอิ ถ้าสักวันเธอเจอจดหมายนี่ แสดงว่าพี่อาจไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว...”
(ดำเนินเรื่อง: ยูอิพบจดหมายของเคย์ พี่ชายที่หายตัวไป จดหมายเล่าถึงความรู้สึกผิดของเขา และเหตุผลที่เขาหนีออกจากบ้าน เพื่อไม่เป็นภาระให้แม่กับยูอิ ยูอิเริ่มเข้าใจบางสิ่งที่เธอเคยโกรธเคย์ ริโอะพาเธอไปยังสถานที่ที่เขาชอบไปวาดรูป — สวนดอกไม้ที่อยู่ท้ายโรงเรียน)
“ความรู้สึก... มันไม่ใช่แค่เรื่องจะลืมหรือจำหรอกนะ บางครั้ง... มันคือการยอมรับว่ามันเคยอยู่ตรงนั้น” – ริโอะ
“ฉันอยากให้อภัยเขา... และให้อภัยตัวเองด้วย” – ยูอิพูดขณะน้ำตาคลอ
(ยูอิเริ่มหัดเล่นเปียโนอีกครั้งตอนกลางคืนในห้องดนตรี เธอเล่นเพลงที่ยังแต่งไม่จบตั้งแต่ตอนพี่ชายหายไป เพลงที่ชื่อว่า “Melody of Spring”)
EP.3 – น้ำตาแห่งฤดูใบไม้ผลิ (春の涙 / Tears of Spring)
คอนเสิร์ตฤดูใบไม้ผลิของโรงเรียนกำลังจะเริ่ม ยูอิได้รับการเชิญจากอาจารย์อิชิกาวะให้ขึ้นเล่นในงาน แม้ว่าเธอจะลังเล แต่ริโอะพูดแค่ว่า
“เธอไม่ต้องเล่นให้ใครฟัง... แค่เล่นให้หัวใจของเธอพอ”
วันงานมาถึง... แม่ของยูอิมาร่วมฟังด้วย แม้จะยังป่วย เคย์ก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่คาดคิดในกลุ่มผู้ชมด้านหลัง ทุกอย่างเงียบสงบในขณะยูอิวางมือลงบนเปียโน
เสียงเพลงบรรเลงขึ้น เป็นท่วงทำนองที่เศร้าแต่สง่างาม ทุกคนเงียบกริบ ความทรงจำที่ขมขื่นเหมือนได้รับการปลดปล่อยผ่านเสียงดนตรี...
“ฤดูใบไม้ผลิปีนี้... ฉันไม่เสียอะไรไปเลย ฉันแค่ได้รู้ว่า สิ่งที่เคยคิดว่าสูญเสีย มันยังคงอยู่ในหัวใจของฉันเสมอ...”
เสียงปรบมือดังก้อง ยูอิน้ำตาคลอแต่ยิ้มออกมาอย่างเต็มใจเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ริโอะยิ้มบาง ๆ และพูดเบา ๆ ว่า:
“ยินดีต้อนรับกลับนะ ยูอิ”
🎵 เรื่องราวจบลงท่ามกลางสายลมฤดูใบไม้ผลิ และเสียงหัวใจที่เริ่มเต้นไปพร้อมเสียงดนตรีอีกครั้ง ---
0 ความคิดเห็น